Herinneringsquilt 2
Herinneringsquilt
Deze herinneringsquilt is gemaakt van overhemden, stropdassen en andere herinneringen van een overleden man en echtgenoot. (aangevuld met neutrale stoffen)
En nu blijft geloof, hoop en liefde, deze drie, doch de meeste van deze is de liefde.
1 Korinthe 13:13 (tekst rouwdienst)
In de binnencirkel is deze tekst verwerkt.
Het kruis is het symbool van het geloof: een stropdas.
Het anker is het symbool van de hoop: een stropdas.
Het hart is het symbool van de liefde: een rode veter uit een sportschoen.
Zonnestralen en de lucht: stropdas en overhemd.
Gevlochten groene koord aan het anker: een koord van een jas: een drievoudig snoer wordt niet gauw verbroken.
Dit staat symbool voor het huwelijk waar Jezus ook aanwezig is.
Twee trouwringen: stof van de trouwhandschoenen van de bruidegom.
Vogels: stof van het colbert van het trouwpak.
De buitencirkel is gemaakt van overhemden en stropdassen.
Op de donkerblauwe stof twee notenbalken.
De noten vormen de eerste twee regels van het lied: ‘Er is een God die hoort’.
Dit lied heeft het koor, waar de man zelf ook lid van was, gezongen op de begrafenis.
De notenbalk is gemaakt op het lint van het trouwboeket.
Het donkergroene en het lichtgroene lint langs de notenbalk is lint dat om postpapier zat.
Het postpapier was het eerste cadeautje van de vrouw aan haar man.
Het kleine kruis verwijst naar de rouwdienst, stof van de broek van het trouwpak.
Bovenin twee witte rozen. Gemaakt van een zakdoek van de man.
Een witte roos en een rode roos samen staan symbool voor: ‘Ik wil voor altijd samen met je zijn’, voor eenheid, verbondenheid en eeuwig samenzijn.
Wit geeft ook aan dat de liefde het gevoel van samenzijn de dood en de tijd of plaats overstijgt.
Daarom rode blaadjes in de rozen.
De geblokte buitenrand is gemaakt van overhemden.
Daarin zijn verwerkt data van geboorte, trouwen en sterven, merkjes van overhemden en stropdassen en randjes van de zakdoek.
In de bies is de stof van een pochet verwerkt.