De zegenbede

Deze quilt vertelt het verhaal van de zegenbede.

Je ziet een gedeelte van een kerkgebouw, een deel van de muur is weggelaten, het dak is opengehouden, zodat je naar binnen kunt kijken.

Op de buitenmuur van de kerk kun je de zegen in het Hebreeuws lezen. 

Drie zinnen: drie is het getal van de volkomenheid, van de drie-eenheid. 

Drie keer wordt de naam Here (JHWH) gebruikt. 

De regels worden steeds langer.

In de eerste zin de naam van God plus twee woorden, in de tweede zin plus vier woorden en in de derde zin plus zes woorden. 

Dat is drie keer de naam van God plus twaalf woorden. 

Twaalf is het getal van stammen van Israël.

De zegen zwelt aan als een stroom die over de hoorders wordt uitgestort. 

De zegen komt van boven, van de Vader: de zegende Hand: de lichte stralen van vrede over ons heen. 

De zegen is vol kleur en warmte: de gekleurde ronde hemelboog en de twee gekleurde strepen langs de stralen van de zegen, naar beneden. 

De duif is het symbool van vrede en van de Heilige Geest.

Er staan twaalf mensen die de zegen ontvangen, zij staan symbool voor de hele kerk.

Tussen hen in staat de Here Jezus, – Hij kwam onder ons, heel gewoon – 

Hij nam de zonden van de mensen op zich: de persoon met de rode mantel en het grijze hoofd waar de zonden van ons op geschreven staan. Door Hem kunnen wij vrede ontvangen.

De zegen die de mensen ontvangen komt vanuit de hemel, de lichte straal naar beneden, hij loopt onder de muren van de kerk door naar buiten. 

D.w.z. we ontvangen de zegen niet alleen voor onszelf, maar hij gaat met ons mee als we naar huis gaan.

De rode lijnen van de handen bij de uitgang vertellen dat het onze opdracht is om als gezegende mensen tot zegen te zijn en dat we mogen geloven dat de zegen voor ons bewaard blijft in de handen van God.

In de rand zijn op de hoeken  drie maal zeven figuren gequilt: de drie-eenheid.

De kleur van de draden zijn: goudgeel: de Vader, de rode draad: de Zoon en wit: de Heilige Geest.